علاقه بسیاری به حرفه آرایشگری داشت به طوریکه از ۱۶سالگی جسته و گریخته در این زمینه فعالیت می کرد. زهرای شانزده ساله در همان دوره بود که با مردی ازدواج کرد که سرپرست خوبی برایش نبود و نتوانست به آرزوهایش جامه عمل بپوشاند همین امر موجب شد در نوزده سالگی به جمع زنان مطلقه جامعه بپیوندد. او که تنها پشتوانه اش پدر و برادرش بودند سخت ترین روزهای زندگی را تجربه می کرد چرا که آنها نیز در منجلاب اعتیاد فرو رفته بودند و نمی توانستند از ایشان حمایت کنند. زهرا که باید در نوزده سالگی برای آینده ای درخشان و رویایی، نقشه می کشید ناامید از همه جا به آغوش مادرش پناه برد چرا که امن تر از آنجا،پناهگاهی را سراغ نداشت.به کمک مادر تحت حمایت کمیته امداد شهرستان قرار گرفت و با مساعدت و راهنمایی مددکاران،کارشناسان و مدیران این نهاد مردمی به یادگیری بیشتر هنر آرایشگری پرداخت و بعد از دریافت گواهینامه و گذراندن دوره های آموزشی و تکمیلی، موفق شد اولین تسهیلات خود اشتغالی را به صورت قرض الحسنه و با کمک مادرش دریافت کند .وی بعدها توانست مکان کوچکی را با حمایت مددکاران نهاد مقدس امداد اجاره کند و به شغلی که مورد علاقه اش بود بپردازد. حال این بانوی تلاشگر که همه پیشرفت هایش را مدیون پشتیبانی های مادرش،مسولان کمیته امداد و تلاش و پشتکار خود می داند، شرایطی را مهیا نموده تا نه تنها برای خودش بلکه برای تعدادی از بانوان شهرستان ایجاد اشتغال کرده کند. این بانوی کارآفرین چنین روایت می کند که:در ابتدای کار هرزگاهی که از ادامه کار ناامید میشدم،صحبت های دلگرم کننده مادرم که برایم مادر،خواهر و یک دوست صمیمی محسوب می شود،نقش مهمی در ادامه دادن این راه داشت چرا که با تشویق هایش انگیزه ام را برای انجام حرفه آرایشگری تقویت می کرد. وی افزود:در طول سه سال که تحت پوشش کمیته امداد بودم از حمایت های بی دریغ این نهاد بهره مند شدم به طوریکه در حال حاضر از آرایشگاهم ۴نفر ارتزاق می کنند و این امر موجب افتخار و آرامش خاطر خودم نیز شده است. اگرچه در سال گذشته که مکان بزرگتری را اجاره کرده بودم ۷نفر در آرایشگاهم مشغول به فعالیت بودند ولی امسال به دلیل افزایش نرخ رهن و اجاره بها مجبور به فعالیت در مکان کوچکتری شدم این در حالیست که اگر مسولان امداد شهرستان حمایت بیشتری از بنده داشته باشند و تسهیلات بیشتری بر اساس قانون در اختیارم قرار دهند آمادگی دارم بانوان بیشتری را بکار گیرم و برایشان اشتغال جدید ایجاد کنم. حالا به عنوان یکی از کارآفرینان موفق از چرخه حمایتی امداد خارج شده است و با تکیه بر توانمندی هایش، ایجاد اشتغال برای همنوعانش را افتخار می داند ،معتقد است که اگر بانوان، هم به خلاقیت و علاقمندی هایشان و هم به شغل های مورد نیاز جامعه توجه داشته باشند می توانند در انتخاب حرفه خود موفق باشند و بدون نیاز به دیگران به زندگیشان ادامه دهند. وی مطلقه شدن را پایان کار نمی‌داند بلکه به عنوان شروعی دوباره برای رسیدن به موفقیت هایی می داند که در پس پرده خاک می خورند. انتهای پیام